Ujedinjeni Ravnogorski pokret oglasio se saopštenjem povodom policijskog pretresa manastira Đurđevi Stupovi u Beranama, izvedenog u potrazi za spomenikom vojvodi Pavlu Đurišiću. Vojvode poručuju da ovakvi potezi predstavljaju nastavak političkog progona Srpske pravoslavne crkve i nacionalnih simbola, te naglašavaju da Pavle, iako fizički odavno mrtav, živi kao duh slobode i otpora u srcima naroda.
Njihovo saopštenje prenosimo u cjelosti:
Ujedinjeni Ravnogorski pokret na čelu sa vojvodama: Miletom Pavićevićem Čičom, Stankom Magudom i Slavkom Peroševićem najoštrije osuđuje sramnu naredbu beranskog suda, po čijoj osnovi je policija u potrazi za spomenikom Pavlu Đurišiću izvršila pretres manastira Đurđevi Stupovi.
Kao što su u neka stara vremena ostrvljene i satanskom mržnjom napojene komunističke horde, potpomognute ustaškim satnijama, lovile Pavla po Bosni, tako ga danas mrtvog love i progone njihovi ideološki nasljednici. Ali čemu se drugo i nadati u državi čiju himnu je napisao presuđeni ratni zločinac Sekule Drljević, Juda i bivši Srbin, koji za šaku srebrnjaka predade svog brata Pavla u ruke ustaškim koljačima i pljunu na svoju čast, ponos i datu riječ.
Toga dana Pavlovo tijelo je sagorelo sa još mnogim drugim mučenicima u jasenovačkim pećima, ali iz njega je kao Feniks vaskrsla legenda o junaku koji je spasio od noža srpsku nejač Podrinja i Sandžaka i koji se, kao nekada Leonidas u posljednjem i legendarnom boju na Lijevča polju, suprotstavio titoističkim i papinskim legijama i otišao da živi vječno na struni gusala.
Danas ga ponovo, već sto puta ubijenog i spaljenog, love po vasojevićkim zabitima i svetim manastirima oni kojima ništa nije sveto. Love ga a ne znaju jedno – da se Pavle više nikada ne može ni uloviti ni zarobiti, jer Pavle više nije ni tijelo ni spomenik, ni meso ni bronza, već duh koji živi u srcima desetina i stotina hiljada ljudi.
Pavle je duh slobode i otpora onima koji se izvinjavaju pred hrvatskim dužnosnicima što uopšte i postojimo, koji kleče ispred kvazi-ploče u Morinju i svakim svojim gestom ubijaju i ono malo ponosa što je ostalo u građanima Crne Gore; onima koji ne smiju da pomenu ni Jasenovac ni Loru iz straha da ne uvrijede sinove “Tisućuljetne kulture” čiji je najveći patent bio nož specijalno konstruisan za klanje Srba, tzv. “Srbosjek”, kojim su 1941. godine desetkovali familiju Nikole Tesle, a 1991. nesretne mladiće iz Nikšićko–šavničke grupe i druge.
Ali nek dobro znaju da što ga više traže i mrtva progone, on će, hranjen njihovom mržnjom i zlobom, u srcima i očima većinske srpske Crne Gore rasti do neslućenih razmjera.
Kada je kralj Nikola ljutito tražio od serdara Jola da mu vrati sablju, ovaj mu, vraćajući je, reče: “Evo ti sablja gospodaru, ali sablja nije ovaj komad metala, već je sablja serdar Jole.” Tako i oni neka znaju da, i ako im jednog dana pođe za rukom da nađu spomenik, da taj spomenik nije Pavle, već u suštini samo jedan komad metala, a Pavle smo svi mi u čijim dušama živi taj junak i vitez čiji spomenici krase i veliku Ameriku i druge evro-atlantske zemlje.
Pavle živi u pjesmi i priči, u guslama i fruli, u slavskoj svijeći, u Božićnjem badnjaku i našaranom vaskršnjem jajetu, u gromkom gorštačkom glasu koji razbija tminu komunističkih laži onim čuvenim stihom:
“Đurišiću mlad majore,
Komadante Crne Gore.”
Ali, nažalost, dok se u svim zemljama Evrope kao najveća pošast progoni komunizam, jedino u Crnoj Gori komunizam paradoksalno i dalje progoni poštene i časne ljude i domaćine i pokušava da po stoti put ubije čak i samo sjećanje na zlikovački ubijene nacionalne borce.
Jedan ugledni londonski list je danas objavio da se na listi najvećih zločinaca u istoriji nalazi na zavidnom mjestu i Josip Broz Tito, i to daleko ispred Kastra i Crvenih Kmera, sa preko 500.000 žrtava na savjesti. I takvom monstrumu se spomenik nalazi u centru Evropske Podgorice, a njegovim krvožednim satrapima u svim drugim gradovima Crne Gore.
Ali moderna Evropa je, kao stara prostitutka, spremna da šuruje i sa samim đavolom – sa ukro-nacistima, fašistima, mafijom, stvaraocima klanova, komunistima, staljinistima, pedofilima, serijskim ubicama – samo da obuzda Srbe i njihov ponos, da tim ponosom slučajno mali Srbi ponovo ne zaraze davno unižene velike evropske narode.
Ali kičma srpskog naroda se može samo pod težinom tereta poviti, ali nikako slomiti.
Milo Đukanović je bio opasan protivnik kojem smo se hrabro i dostojno suprotstavili i evo dođe vrijeme da zažalimo za načinom na koji smo se i mi protiv njega i on protiv nas borili – gledajući se oči u oči. Jer danas udarac češće dolazi od pozadi nego sprijeda, danas su frontalni sudar zamijenili lukavost i perfidnost, a dušmani i izdajnici se duboko infiltrirali u naše redove.
Zato pozivamo sve vas čestite i hrabre Srbe i Crnogorce da se na dostojanstven i demokratski način, kao prvo, odupremo skrnavljenju sakralnih objekata, a tužilaštvo, policiju i sudstvo pozivamo da se što manje bave Pavlom – jer dok oni po vasojevićkim selima love vojvodu i maltretiraju čestitog Vujadina Dobrašinovića, ispred nosa im utekoše “Telekom” i mnoge druge velike afere, a građani Podgorice, Cetinja i Budve svaki dan uživo prate scene za koje je “Obračun kod OK korala” dječja igrica.
Da ste se na “Prvu sestru” i Telekom fokusirali koliko na Zaostro, danas bismo u toj a i u drugim aferama imali presude i u budžet Crne Gore bi se vratili višemilionski iznosi. Dok su specijalci i tužilaštvo motrili na bronzane statue i progonili mrtvog vojvodu, milijarderka Ana Kolarević im je ispred nosa odlepršala u zagrljaj toliko željene sudske zastarjelosti.
Na kraju, Ujedinjeni Ravnogorski pokret pruža punu podršku i iskazuje posebnu zahvalnost njegovom visokom preosveštenstvu mitropolitu Metodiju, igumanu manastira Đurđevi Stupovi i sveštenstvu, na svemu što su uradili da se očuva uspomena na vojvodu Đurišića i njegovu bezgrobnu vojsku.
Ujedinjeni Ravnogorski pokret se simbolično obavezuje da svaku srpsku majku koja u narednom periodu rodi dječaka i dadne mu ime Pavle, i na taj način iskaže otpor nepravdi i sili, odlikuje visokim priznanjem.
Za kralja i otadžbinu – sa vjerom u Boga.
Ujedinjeni Ravnogorski pokret
Vojvode:
Mileta Pavićević Čiča
Stanko Magud
Slavko Perošević
Pogled.me
Povezani tekstovi
NA DANAŠNJI UBIJEN SMAIL-AGA ČENGIĆ: Krvava zora koja je ušla u narodnu epiku
META SLUŽBI: Ne mogu da prihvate da je srpski narod spreman da se bori za slobodu
Ko to puca na Crnu Goru?
MENSTRUALNO ODSUSTVO: Inicijativa čeka jesenje zasijedanje Skupštine
MEDENICA POD LUPOM: Vila u Kolašinu, ćerka i kum u centru afere