Mitropolit crnogorsko primorski Joanikije poručio je da je razlog gaženja Njegoševog amaneta to što su u Crnoj Gori bili ustoličili lažno božanstvo i napravili kult ličnosti – obožavali Josipa Broza i time izgubili pamet.
– Odrekli se i vjere i mišljenja i savjesti i sve to prineli na dar lažnom božanstvu, jer poznato je da kult ličnosti popije pamet, opustoši savjest, izbriše sjećanje, i to se upravo dogodilo. Iza rušenja Lovćenske kapele stajao je lično Josip Broz Tito mada se vrlo vješto krio, poručio je mitropolit.
On je to kazao na manifestaciji povodom obilježavanja dana rođenja Petra II Petrovića Njegoša, prvog člana Matice srpske sa prostora današnje Crne Gore, koji se od 2017. godine proslavlja kao Dan ovog Društva.
Nakon što je blagoslovio učesnike svečanosti sabrane u Knjižari Matice srpske – Društva članova u Crnoj Gori i čestitao praznik, mitropolit Joanikije je podsjetio na stravični događaj rušenja Lovćenske kapele i skrnavljenja groba Njegoševog.
– Nije čudo što su rušili crkvu, nije to jedina crkva koja je srušena u vrijeme komunizma, bilo ih je mnogo po srpskim zemljama, ali ipak od kad čovjek zna za sebe, od samih početaka civilizacije, zna se da su svi narodi držali do poslednje volje svakoga čovjeka, a da su poslednju volju i amanet svojih najvećih ljudi držali kao najveću svetinju, besjedio je on, podsjetivši da je Njegoševa poslednja volja bila da počiva u crkvi na Lovćenu.
Kada se počelo govoriti o rušenju Kapele i izgradnji mauzoleja to nije bilo tako uvjerljivo, sve dok Broz nije posjetio Cetinjsku opštinu i ohrabrio na zlo cetinjske odbornike, i tada se, kako je kazao, stvorila suluda fama, kao uvijek kada se uspostavljaju lažne vrijednosti, da će to donijeti veliku korist Crnoj Gori.
Dalje je obrazložio da je prilikom tog zloga čina došlo do nezakonitog i protivprirodnog spoja između nacizma i komunizma te da je najotrovnije i glavne argumente za rušenje Lovćenske kapele dao fašista Savić Marković Štedimlija, opskurni sluga Ante Pavelića za vrijeme Drugog svjetskog rata, koji je preživio i rat i kasnije postao jedan od saradnika Enciklopedije Jugoslavije.
– On je objavio jedan tekst u zagrebačkom Vjesniku a onda je kasnije naš Hercegovac, nažalost Srbin, Vladimir Dedijer još šire, po zadatku partije i u slavu Josipa Broza, razradio i osmislio cio projekat. Dakle, misao jednog fašiste i mnogih komunista, prevsahodno Vladimira Dedijera, su se našle na istom kolosijeku i istom zločinačkom poduhvatu, naglasio je mitropolit.
Kao izuzetno važno, on je istakao to što se pokazala životvornost i svetost Lovćenske kapele i u vrijeme rušenja, jer su se dogodila neka znamenja, neka zapisana, neka nijesu, ali od tada pa do danas niču Lovćenske kapele po svim srpskim zemljama, naročito po srpskim planinama.
– Kapele se na nebo vaznijela i otuda ima svoje dejstvo i njena žrtvenost nas vraća na pravi istinski put. U tom pogledu imaju veliku zaslugu svi oni koji su se tada borili za očuvanje svetinje i poštovanje Njegoševog amaneta, ali i svi oni koji su kasnije podizali Lovćenske kapele da bismo se podsjetili Njegoševog amaneta. Na takav način pokazujemo da smo postali vjerni i svojoj Crkvi i Svetom Petru Cetinjskom i Svetom Petru Drugom Lovćenskom Tajnovidcu i njegovom amanetu, naveo je on.
Ono što je pratilo rušenje Kapele, po mišljenju mitropolita Joanikija, bio je najveći idejni sukob sa komunizmom poslije Drugog svjetskog rata.
– Važno je što su oni koji su branili Lovćensku kapelu bili idejno daleko nadmoćniji. Ali vrlo često se događa, nažalost, da zemaljska slijepa sila i suluda ideologija privremeno, reklo bi se, pobjede, nadamo se na propast te ideologije i sulude priče. Sve mi se čini da je došlo vrijeme da se Njegoševa kapela vrati na Lovćen i da dođe taj blaženi momenat da vratimo Njegoševe mučeničke svetačke kosti u crkvu, da ispunimo njegov amanet, jer je on zaželio kao vladika crnogorski da počiva u crkvi koju je posvetio svome stricu na Lovćenu i da tamo sluša nebesku Liturgiju, kroz sve buduće vjekove, naglasio je on.