Prije početka građanskog rata u bivšoj SFRJ, Sarajevo je, poslije Beograda, bilo najveći srpski grad. Rat i dejtonska rješenja donijeli su dramatične promjene – ono što je odbranjeno oružjem, u miru je moralo biti napušteno.
Srpski narod Sarajeva podnio je dvostruku žrtvu: najprije braneći svoj grad, a potom ga napuštajući. Na to podsjeća predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske Radan Ostojić, ističući da je iz tog stradanja nastalo Srpsko Sarajevo – simbol opstanka, žrtve i novog početka.
Njegov tekst prenosimo u cjelosti:
Prije početka građanskog rata na području bivše SFRJ, poslije Beograda, Sarajevo je bilo najveći srpski grad. Srpski borci su u toku odbrambeno-otadžbinskog rata, nadljudskim naporima i uz veliku žrtvu, svojim životima, dijelovima tijela i svojom krvlju, sačuvali svoja vjekovna ognjišta i svoj grad, jer Sarajevo je bilo srpsko ništa manje nego što je bilo i bošnjačko.
Ono što je u ratu sačuvano, zbog dejtonskih rješenja, u miru je moralo da bude napušteno. Srpski narod, koji je vijekovima živio u svom gradu, Sarajevu, podnio je dvostruku žrtvu – jednu kada je sa puškom u ruci čuvao svoj voljeni grad, a drugi put kada je taj isti grad u miru morao da napusti, noseći sa sobom i grobove svojih predaka. O takvoj tragediji mogu da govore samo oni koji su se u toku rata žrtvovali za ideal slobode, oni koji su slobodu branili oružjem, oni čiju su slobodu žrtvovali zarad mira, oni koji su za slobodom tragali u nepreglednoj snježnoj koloni, oni koji su slobodu našli u novosagrađenom gradu, oni koji su sa sobom ponijeli grobove predaka i uspomene koje će sa suzom u oku prenositi svojim potomcima.
Oni koji su gradili, ponovo su počeli da grade – i izgradili su. Izgradili su grad, tik uz onaj u kojem su vijekovima živjeli.
Narod koji je išao putem Golgote vaskrsao je Srpsko Sarajevo, grad na koji Republika Srpska mora da bude ponosna.
Srpsko Sarajevo jeste dar od Boga za narod koji je bio spreman na žrtvu. Ono je više od grada – nacionalni simbol, simbol vaskrsenja, pobjede, opstanka, vjere u život i amanet mučenika budućim generacijama. Srpsko Sarajevo jeste nacionalni projekat koji mora da živi i raste, jer predstavlja garant opstanka srpskog naroda, njegove slobode, mira i prosperiteta Republike Srpske.
Srpsko Sarajevo je prije svega grad Srba koji su ga izgradili i koji u njemu žive, ali u širem smislu ono je mnogo više od toga – jer za sve nas simbolizuje rađanje, nadu i pobjedu, pobjedu života nad smrću, dobra nad zlim, ljubavi nad mržnjom i vjeru u bolje sutra. Da li ćemo ga sačuvati i uzdizati, zavisi isključivo od nas samih. Poučeni istorijskim iskustvom, ne treba da imamo nikakvu nedoumicu u pogledu toga koliko naše komšije vole Srpsko Sarajevo.
Ne vole ga, kao što ne vole ni nas, i učiniće sve da još jedno Srpsko Sarajevo postane samo Sarajevo – grad u kojem Srba više nema. Iako nisam ovlašćen da upravljam tuđim kapitalom, znam da Srpsko Sarajevo za nas Srbe mora biti prije svega duhovni kapital, a tek onda materijalni. Ako ga tako budemo doživljavali, sigurno ćemo ga sačuvati.
Srpsko Sarajevo jeste statusni simbol Republike Srpske, srce njenog organizma i znak njenog postojanja.
Oni koji pljuju, prijete, napadaju i mrze, samo potvrđuju tezu da iznijeta istina, za one koji je pokušavaju sakriti, ipak najviše zaboli.
Predsjednik Boračke organizacije Republike Srpske
Radan Ostojić
Bonus video:
