Prije tri godine, u noći između 26. i 27. decembra 2019. godine, Skupština Crne Gore je usvojila diskriminatoran i neustavan Zakon o slobodi vjeroispovijesti, čime su “u Skupštini Crne Gore umrli pravda i pravo”, kako je tada ocijenio naš duhovni otac blaženopočivši Mitropolit Amfilohije.
Zakon je usvojen glasovima vladajuće koalicije (DPS-a, SD-a, Liberalne partije, Bošnjačke stranke, Hrvatske građanske inicijative i Force) i tri poslanika SDP-a, koji su već tada znali da se većinska Crna Gora protivi tom i takvom aktu, koji je, i prije nego je ušao u skupštinsku proceduru, produbio diobe u crnogorskom društvu.
Podsjetimo, u noći izglasavanja Zakona o slobodi vjeroispovijesti, uhapšen je čitav jedan poslanički klub, koji se odlučno i oštro suprotskavio usvajanju tog sramnog i diskriminatorskog zakona. Taj čin je dodatno probudio energiju građana, koji su takođe bili spremni da brane svetinje.
Andrija Mandić lider Nove srpske demokratije, članice koalicije Demokratskog fronta je pozvao narod iz skupštinske sale da izađe na ulice i „zapriječe svu Crnu Goru“.
Nečuveno je bilo hapšenje čitavog jednog poslaničkog kluba bez skidanja poslaničkog imuniteta. Mandić, Knežević i Zogović su zadržani u policiji zbog incidenta u skupštini.
Zogović je po ocjeni tužilaštva bio osumničen za napad na predsjednika parlamenta Ivana Brajovića, dok su Mandić i knežević bili optuženi da su sprečavali Brajovića da radi.