,,Vožd Prvog srbskog ustanka Karađorđe ne bi mogao pokrenuti narod u borbu protivu turskog okupatora, bez pomoći slijepog guslara Filipa Višnjića i ruskih kozaka“- kazao je u razgovoru sa redakcijom portala IN4S Željko Čurović, predsjednik udruženja Savez Srba iz Crne Gore, povodom godišnjice rođenja Filipa Višnjića, najpoznatijeg srpskog guslara i tvorca srpskih narodnih pesama.
Rusija je, ističe, pomogla ,,srbske ustanike u oružju a sa oružjem su stigli dobrovoljno kozaci, koji su osokolili Srbe da se podignu na ustanak“.
,,Iz očiju slijepih guslara, Srbski narod je najdalje dogledao i najdublje domislio. Te slijepe oči su najdublje jame srpskoga pamćenja“, kazao je Čurović navodeći da su te jame postale izvorište predanja i narodnog Epa kojim je narod napajao dušu, sokoleći sebe da istraje u borbi za slobodu.
Komentarišući život i rad Filipa Višnjića, Čurović dodaje: ,,Tako je i Filip Višnjić, po koga je Karađorđe poslao svoje ljude, da ga pronađu na Majevici i dovedu kod njega ugradio sebe u Prvi srpski ustanak. Karađorđe je sa Filipom krenuo kroz nahije da podiže raju na ustanak. Filip je ,,Bunu na Dahije“ stvarao i pjevao u toku njene organizacije. Čim su čuli zvuk gusala i Filipov poj, narodu je nadolazila snaga i hrabrost i „podigla se raja ko iz zemlje trava“ da skida turski jaram sa vrata, koji su nosili vjekovima“.
Zbog zasluga u Prvom srpskom ustanku, Filip Višnjić je ostao kao najznamenitiji guslar u istoriji srpskog naroda.
Guslari su, prema Čurovićevim riječima, vječiti stražari istorijskih događanja. ,,Oni pamte i prenose svu golgotu srpskoga raspeća. Dok traju gusle i guslari, trajaće i srpstvo i srpski narod“, navodi on.
,,Ako bi se ne daj Bože gusle potisnule iz srpskog roda, bio bi znak da su i Srbi postali surogat neke sive nacije u koju bi se utopili“, kazao je Čurović komentarišući to da omladina Srbije u najvećoj mjeri ne prepoznaje i čak se dio njih i odriče najstarijeg instrumenta, iako su gusle nematerijalna baština UNESKA.
,,Na žalost, poplava sive nacije je odavno stigla i kod Srba, pa se sve više utapamo u nju kao da smo neki skorojevići, koji nemaju korijena ni istorije, bez obzira što smo Evropu hranili našom kulturnom baštinom, koja se ogleda i pri organizaciji UNESKO, kod koje su zaštićeni mnogi spomenici kulture srpskog naroda, među kojima – krsna slava, ćirilično pismo i gusle, kao nematerijalna kulturna baština svijeta. Bez obzira na tu činjenicu, srpska omladina, čak i stariji, sa podozrenjem gledaju na gusle kao jedini izvorni instrument srpskog naroda. Tu se više ogleda njihovo poltronstvo prema drugim narodima i osjećaj nesigurnosti i nedozrelosti, što stvara osjećaj niže vrijednosti. Jer, stideći se sopstvenih korijena i nasledstva predaka, više govori o njima koji nose taj osjećaj u sebi, nego o narodu kojem pripadaju“, jasan je naš sagovornik.
Zahvaljujući takvom osjećaju samoporicanja, dodake on, dolazimo i do sistemskog odricanja od tradicije u kulture sopstvenog naroda, u koju se ulaže veoma malo, ili nimalo.
,,A temelj jedne države leži na tradiciji i kulturi njenog naroda. Zato bih poručio mladim ljudima da povedu više računa o kulturnom nasleđu svoga naroda, jer to su temelji na kojima se gradi budućnost države i generacija koje dolaze“, zaključio je Čurović za portal IN4S.
pogled.me