Teško je u savremenoj Evropi pronaći državu koja je toliko politčki podijeljena kao Crna Gora.
Nema tog političkog i ideološkog pitanja po kom se Crna Gora na dijeli na dva tabora, piše „Borba“.
Ovih dana crnogorska heterogena politička scena se podijelila na dva pola i oko krajnje perifornog pitanja kao što je podrška kandidaturi za EXPO 2030.
Naime, aktuelna vlada je podržala kandidaturu saudijske prijestonice Rijad za domaćina EXPO-a 2030, što je izazvalo oštru reakciju DPS-a i njegovog tvorca Mila Đukanovića koji su se svim silama zalagali da zvanična Podgorica ukaže povjerenje Rimu.
Neformalni lider DPS-a je prozvao Vladu Crne Gore zbog odluke da se ne podrži vjernog NATO saveznika i čuvara plavog crnogorskog neba. Đukanović se pritom poziva na istorijsko veze, prijateljstvo i savezništvo Crne Gore i Italije (nadamo se ne i iz perioda Drugog svjetskog rata).
– Pozivam Ministartsvo vanjskih poslova i Vladu da ne povlače opredijeljenu podršku kandidaturi Rima za domaćina EXPO2030. Podrška Italija donijeta je nakon niza susreta na najvišem nivou i na temelju osnovnog principa crnogorske vanjske politike koji je poštovan od obnove nezavisnosti, a u skladu sa kojim susjedi, države EU i NATO-a imaju apsolutni prioritet u opredjeljivanju podrške za kandidature u međunarodnim forumima. Uz puno uvažavanje protivkandidata, istorijske veze, prijateljstvo i savezništvo Crne Gore i Italije u i više nego snažan i opravdan razlog da ostane pri ranijoj odluci i potvrdi kredibilitet u bilateralnim odnosima. Takođe, pozivam predsjednika Jakova Milatovića da se svojim autoritetom založi da podrška italijanskoj kandidaturi ostane na snazi – poručio je Đukanović.
Postavlja se pitanje zbog čega se penzionisani Đukanović i dalje svim silama zalaže za italijanske interese. Odgovor se sam nameće i vraća nas unazad dvadesetak godina. Italijasni pravosudni organi u Bariju su 2000 . godine pokrenule sudski postupak protiv Đukanovića zbog šverca cigareta 90-ih godina. Uprkos brojnim dokazima hrvatskog Nacionala i Dana protiv Đukanovića i njegovih bliskih saradnika svi osumnjičeni su oslobođeni optužbi za kriminalno udruživanje.
Sud u Bariju, tačnije tužalac Đuzepe Šelzi je (vjerovatno na nagovor velikog brata preko Atlantika koji je dozvoli Đukanoviću da švercuje cigareta) odustao od istrage protiv Đukanovića početkom 2009. godine. Sa druge strane, Đukanović se obavezao na snishodljivost prema Italiji, tačnije na vraćanje duga zbog njegovog krivičnog negonjenja.
Od tada je Đukanović nekoliko puta izlazio u susret italijanskim interesima, često i na uštrb interesa države Crne Gore. Tako tri godina nakon okončanja sudskog procesa Đukanović prodaje tada najveće državno preduzeće Elektroprivredu Crne Gore italijanskoj kompaniji A2A. Čitav taj proces privatizacije, u kojem su učestvovala i lica koja su prethodno italijanski tužioci označili kao Đukanovićeve saučesnike u švercu cigareta, bio je kontroverzan od samog starta. Godinama kasnije isplivavali su detalji vazani za ovaj Đukanovićev sporni posao.
I sada, baš kao i tada Đukanović je, iz penzije, prinuđen da vraća dug Italijanima, samo ovog puta time što će zvaničnom Rimu obezbijediti podršku Crne Gore za kandidaturu za domaćina EXPO-a 2030. godine. Međutim, Đukanovićev novi tal sa Italijanima je osujetio premijer Dritan Abazović čija je vlada povjerenje ukazala Rijadu i ostavila Đukanovića i njegove saradnike „kratkih rukava“.
Milu preostaje samo da se nada da će buduća Vlada Milojka Spajića, kojoj će inače obezbijediti podršku u Skupštini, promijeniti odluku koja se kosi sa njegovim poslovnim interesima, za koje je država uvijek služila kao paravan.
pogled.me