Dok budete čitali naredne redove, bilo bi dobro da sjednete. Možda vas sa nogu obori otkriće da je naša nacionalna istorija čista laž, koju su osmislili engleski tajni agenti. Svaki dalji komentar je suvišan. Tekst je prenijet bez većih izmjena i komentara jer bi to moglo samo da pokvari doživljaj.
Na Kosovu Polju se 15. juna 1389. godine dogodila jedna od velikih bitaka između Hrvata i Osmanlija – navodi portal Hrvatske pravoslavne crkve. Tekst prenosi sajt Kroativ, koji ga dijeli po društvenim mrežama.
Na hrvatskoj strani bile su vojska kralja Raške, Bosne, Dalmacije, Hrvatske i Primorja, Stepana Tvrtka Kotromanića. Zatim jedinice pod komandom vojvode dela Hrvatske i Dalmacije Vladka Vukovića, te hrvatski vitezovi krstaši Ivanovci, hrvatsko-slavonsko-dalmatinskog bana Ivana od Paližne, i jedinice mačvanskog bana Ivana od Hrvata. Kao i prateće albanske i srpske čete Tvrtkovih vazala (uključujući i čete srpskog kneza Lazara) te manji broj međunarodnih snaga – Grci, Mađari, Moldavci, Poljaci i Česi. Ukupno od 40.000 do 70.000 boraca. Tursku vojsku vodio je sultan Murat, sa sinovima Bajazitom i Jakubom.
Na strani Turaka bilo je ukupno od oko 60.000 do 140.000 vojnika. Sultan i njegov sin Jakub (po nekim navodima oba sina) ginu tokom bitke. Jedan dio Srba i srpskog plemstva, koji nisu bili hrvatski vazali, nego su bili pod vlašću Turaka, borio se na njihovoj strani. Hrvatska vojska je bitku vodila „profesionalno i rutinski, desetkovala turske snage i odnela veliku pobjedu”.
Hrvatski prekaljeni vitez Nikola (Miloš) iz obitelji Kobilić iz okoline Turopolja, Ivanovac, tokom bitke je sa svojih dvanaest iskusnih i izvežbanih vitezova prišao sultanu dovoljno blizu da ga ubije. Kako je zabilježeno, „ probivši neprijateljske čete i kamile naokolo vezane, mačem otvori sebi put i do Muratova šatora dopre. Sjurio mu je mač u grlo i tako junački ubi osmanskog sultana Murata ”.
Kada su primili vijest o hrvatskoj pobjedi nad osmanlijama na Kosovu Polju, koju je hrišćanskoj Evropi pismom prenio bosanski kralj Tvrtko, u Parizu su zvona crkve Naše Gospe zvonila u čast velike pobjede hrišćanske vojske nad Turcima.
Knez Lazar se borio za Hrvatsku
Tvrtkov vazal, knez Lazar Hrebljanović borio se na hrvatskoj strani, „pod hrvatskom komandom”. Izvjesno je da su se upravo srpske snage s hrvatske strane i one s druge, turske strane, direktno sukobile u žestokoj bitki, želeći da dokažu svoj vazalni status kod svojih gospodara.
Tvrtkov vazal srpski knez Lazar Hrebljanović junački gine pod hrvatskom zastavom. Srpsko plemstvo i vojska koji su se borili na turskoj strani dijelili su sudbinu cijele turske vojske, odnosno doživljavaju slom. Taj teški turski poraz i vojni gubici, značajno su oslabili Srbiju i uticali su na daljni tok njene istorije. Srbija, do tada uglavnom potčinjena hrvatskim, bosanskim ili ugarskim vladarima, postaje važan turski vazal i najvjerniji borac protiv hrišćanske Evrope, uglavnom protiv Hrvata, Bugara, Grka i Mađara.
Tek 1915. godine, kada Bugari osvajaju Srbiju, britanske tajne službe započinju tajnu operaciju u korist Srbije, tako što su izmislili izgubljenu srpsku bitku protiv Osmanlija. Srbi su navodno iskrvarili da bi obranili Evropu, i ta priča je osmišljena da bi animirali saveznike u korist Srbije.
Za kraj, da se ne zaboravi. Poslednji hrvatski kralj bio je Petar Drugi Karađorđević. Ali, Hrvatska pravoslavna crkva zaobilazi tu temu. Baš kao i sajt Kroativ, koji zato ima reportažu o Čavoglavama, rodniom mjestu pjevača Marka Perkovića Tomsona.
pogled.me